ASK

Sevme. Sevince hiçbir şey olmuyor çünkü. Sen seviyorsun diye o da seni sevmiyor. Sen onun üzerine hayaller kurdun diye o gelip hayallerini gerçekleştirmiyor. Canın yanıyor. Gitmez dediğin herkes gidiyor. Ve yine, gelir dediğin kimse gelmiyor. Ben sadece benim olmanı değil, evimizde yürürken çıkarttığın ayak seslerini bile hayal etmiştim oysaki. Bana gelirken kalbimin hangi hızla çarptığını bile hissedebilmiştim şimdiden. Mevsim kıştı ve ben üşüyordum, mevsim kıştı ve sen parmak uçlarımı ısıtıyordun. Mevsim kıştı ve ben seni seviyordum. Bir gün bir şekilde yan yana gelmişiz, belli etmeden sevmişim seni. Kesişmiş yollarımız biz fark etmeden. Sırılsıklam olmuşuz durmaksızın yağan yağmurda istemeden. İkimiz olmuşuz, bir olmuşuz, sen ve ben yerine biz olmuşuz. Hayalimde. Keşke diyorum. Keşke gerçek olsaydı. Ya da keşke hayal etmeseydim. Ama kim kendi elleriyle kendi sonunu hazırlar ki? Bu da benim seçimim değildi. Seni isteyerek sevmemiştim. Birden sevmiştim. Sadece sevmiştim. Benim olmanı herşeyden çok istemiştim. Olmadı. Her neyse. Sen yanımda olsaydın ben hep yürürdüm oysa, gerçi şimdi de yürüyorum ama tek sorun; nereye gideceğimi bilmiyorum