True Love
  • Reads 397
  • Votes 8
  • Parts 3
  • Reads 397
  • Votes 8
  • Parts 3
Complete, First published Aug 22, 2013
JANE:
 
Yarın büyük gün..
Voleybol maçımız var ve herkes bizi izlemek için orada olacak  çok heyecanlı değilim aslında herneyse
antremana gitmeliyim..
Üstüme beyaz tişörtümü ve altına bol kot şortumu giydim artık gitmeye hazırım.
En yakın arkadaşım Amy'i aradım ve beni beklemesini söyledim.
Amy ile buluştuk ve oradan sahaya geçtik.
 
MAÇ GÜNÜ
 
Herşey harika hemen formamı giydim ve Amy' nin yanına gittim. O sırada telefonum çaldı arayan Jack di açmadım ..
A: Yine mi Jack ? :D
B: Evet  Amy, napacağımı bilmiyorum   ona defalarca ondan hoşlanmadığımı söyledim ama anlamıyor..
A: Tanrım Jane o çocuğun adını bugün anmayalım ne olur bugün önemli bir maçımız var buna konsantre olmalısın..
B: Sanırım haklısın Amy , saol yanımda olduğun için.. :)
A: Ne demek hayatım biz kardeşiz :)
 
 
HARRY:
 
Çocuklar bugün voleybol maçına gideceklermiş kafa dağıtmaya hiç gitmek istemiyorum ama Louis çok  ısrar ediyor.
L: Hadi ama dostum bizimle gelmelisin bu maç çok güzel olacak diyorlar bir gidip görelim  sıkılırsak geri döneriz..?
N: Bencede öyle güzel kızları düşün Harry :D
B: Sanırım haklısın Niall peki geliyoruım :D
 
 
JANE:
 
 
Maç başladı herşey harika gidiyordu ta ki şu 5 çocuk  gelene kadar tanrım bunların sorunu ne bizi kimse takmıyor nerdeyse herkes onların etrafına toplanıverdi. Bu çocuklar çok sinirimi bozdular..
Mola vermiştik hemen şu kendini beğenmiş çocukların yanına gittim ve
Ne yapmaya çalışıyorsunuz ? diye sesimi yükselterek konuştum
İçlerinden biri başını kaldırdı ve sert bir şekilde bana baktı..
All Rights Reserved
Sign up to add True Love to your library and receive updates
or
#219jane
Content Guidelines
You may also like
DİVANE ✔️ by selmakeskin_
58 parts Complete
"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.
You may also like
Slide 1 of 10
DİVANE ✔️ cover
Takıntı cover
NE MÜNASEBET - Yarı texting cover
Lafügüzaf  cover
EKSTREM cover
Dönüm Noktası  cover
İzler Silinmez cover
SEVDA KONMUŞ DALLARIMA  cover
BERDEL (+18) cover
Beyefendi /yarı texting/  ~FİNAL~ cover

DİVANE ✔️

58 parts Complete

"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.