ZALİM

"Neden bu kadar safsın Efken? Neden? Benim ne olduğumu görmüyor musun? Neden peşimi bırakmıyorsun?" Diye sordum hayatımda tanıdığım en saf erkeğe.
Gözünden bir damla yaş düştü ve ağzını zar zor aralayıp konuştu.
"Anlamak istemiyor musun ben senden başka hiçbir şey istemiyorum. Lütfen beni bırakma. Yalvarırım sana. Ben seninle herşeye hazırım. Lütfen" dedi ve ağlayarak önümde diz çöktü. Kalbim cız etti o anda. Bu çocuğu bırakamazdım. Bunu ne ona ne kendime yapamazdım. Bende onun gibi yapıp dizlerimin üzerine çöktüm. Yüzünü avuçlarımın içine aldım ve baş parmaklarımla akan gözyaşlarını sildim. "Seni..." dedim "...Benden bir tek ölüm ayırır. Ama böyle yapma. Ben zalim değilim küçük. Ama hayat ve benim hayatım zalim. Seni o hayata bulaştıramam. Ensende ölümün nefesiyle sen yaşayamazsın. Bunu yapamazsın. Ama söz veriyorum. Senin o saflığını bozacak hiçbir şey yapmayacağım.
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●