Bu hikaye efsane bir hikayenin kahramanı Mucize bir adamın zamana meydan okuyan hüzünlü bir aşk hikayesidir ve bir adamın sevgiliye son sözleri.. Son kez gözlerine baktım,son kez ellerini tuttum,son kez yüzüne dokundum..sana sımsıkı sarıldım orda ayrıldık..şimdi iki yaralı kalbiz..iki ayrı dünyalardayız..söyle mutlumusun..ben seni hiç unutmadım.. Sevgilim biz birbirimize söz vermiştik..tekrar aynı yerde buluşmak için!O sözümüzü sen unutalı çok oldu.Ben hâlâ aynı yerdeyim.Ayrılırken ağlıyordun ve son kez gözyaşlarını sildiğimde ellerini tutup sana sımsıkı sarıldığımda "Beni bekle döneceğim" demiştin ve ayrıldığımızda iki yaralı kalp ayrı dünyalardandık.Şimdi mutlumusun bilmiyorum ama ben seni unutmadım..şimdi anlıyorum ki sen beni unutmuşsun.İkimizde o zaman ilk aşkın acısı ve şimdi senin için bir başkası oldu mu bilmiyorum ama benim için olmadı.Bu aşk benim için ölümsüzdü.Sen unuttuğuna göre bu aşk senin için neydi?Sadece senin geleceğin için bir engel miydi? Seni son bir kez görmek isterdim.Ben seninle herşeyi öğrenirken bendeki bu gizemli hastalık seni korkuttuğunda ve sen gittiğinde bu sefer senin bende açtığın bu aşk yarası beni öldürecekti. Eski bir kutunun içinde tozlanmış ama hiç bir zaman sevgiliye gönderilmemiş bu eski mektupları bulduğumda o kadar çok merak etmiştim ki bu sevgiliyi..Kutudan çıkan eski tozlu bir resim vardı elimde sadece..Bir melek görmedim ama resimdeki bu kız bir melek kadar güzelken bu kadar vefasız mıydı?