İnsan çaresizliği görür mü koşuşunda,telaşında,yüz ifadesinde... Pekii, aynı zamanda aynı yüzde korkuyu Pekii,elinden hiçbir şeyin gelmiyor oluşunun verdiği ümitsizliği Ben bunların hepsini aynı kişide aynı anda gördüm. Sadecee izledim,baktım daha ne kadar ileri gidebilir daha ne kadar kırıp dökebilir daha ne kadar parçalara ayırabilir diye Her seferinde tekrar kurdum bu cümleleri içimde çünkü her seferinde bi öncekini aratmayan daha ne olabilir ki diyeceğim şeyler yaptı. Pekii ben ne yaptım kendi hayatımda kendi sahnemde onun yüzünden piyon oldum. Ama gün gelecek ben onun sahnesinde onun piyon olmasına dahi izin vermicem. Pekii o zaman ben insanlığımı mı kaybetmiş olucam sonuçta birinin kendi hayatındaki rolünü çalıyorsun yada bi şekilde alıyorsun. Pekii o insanlığını mı kaybetmiş oluyor bu durumda her ne kadar ben ayrı bi insanım ben şöyleyim ben böyleyim dese de O , bizim kendi hayatımızdaki rolümüzü öyle yada böyle çaldı,çalıyor. Peki hayatı çalınan çalınmaya çalışılan biz ne yapacağız? Sabredip bu günlerin geçmesini mi bekleyeceğiz , yoksa onu sahneden atıp biz mi kendi yerimizi geçicez ? Ne yapıcaz biz? İçimde haykırdığım yankı bulan bedenimdeki etlere çarpıp canımı yaka yaka geri bana dönen bu cümle Ne yapıcaz biz?