KADERİN OYUNU

Yine uyuyordum melekler gibiydim . Hic derdim yoktu ama her sey uyaninca sona erdi.uyanmistim yataktan kalkasim gelmedi ama yapmak zorundaydim. Yine herzamanki gibi nalet ailemden firca yemek istemiyordum. Neden bilmiyorum ama su koskoca evde ufacik bir degerim yoktu .eminim ki suradaki vazo bile benden degerlidir. Vee beklenen ses geldi.
-Babam : Neredesin seni allahin cezasi hergun seni beklemek zorundamiyim?
Evet ben hergun bu seslerle odadan cikiyorum ne kadar guzel ama demi . Ve cevap verdim :geliyorummm
Formami giyip asagi indim mükemmel bir sofra ama yine bana o sofrada yer yok benden 2 yas kucuk kardesim emir hemen kahvaltisini yapmis, ovguleri toplamis, formasi giymis ve benden nefret eder gozlerle bana bakiyordu .
Kahvalti masasina yöneldigimde babam bana "gec kaliyoruz "diye bagirdi hic bisi yemeden dogru disari ciktim ve arabaya yoneldim. Yolda gelirken babamdan "hanfendinin söförlügünü yapiyoruz .ama yinede yaranamiyoruz dedi hic takmadim bir sure sonra okuldadim