Merhaba küçüklüğüm, bu sana en büyük hediyem. Şimdi ben buralarda yokum ama sen her gece o küçük pencereden bakıp bana seslenebilirsin. Bana seslendiğin her zaman bunu duyacağım. Çünkü ben senin kalbindeyim.
Unutma, sadece geceleri seslen. Sadece geceleri özle ve sadece geceleri ağla. Sesini kimse duymasın. Hıçkırıklarının içerisinde boğulsan bile, sesin çıkmasın. Çünkü geceler hep acıtır.
Acı iyidir küçüğüm. Seni olgunlaştırır. Sandığından farklı bir bedene büründürür seni ama senin ruhun bile duymaz. Kısım kısım değişirsin, bir de bakmışsın ki arada dağlar kadar fark var. Ama yine de sen çok değişme küçüğüm. Hep on iki yaşımdaki belam ol, hep on iki ol...
K.S.
-SİYAHA ALIŞMAK-