''Bu kulübenin adını Yalnız Kalpler Kulübü koymuştum. Sadece benim içindi ve benim de gayet yalnız bir kalbim vardı.'' ××× ''Tekrar ve son kez teşekkür ederim.'' ''Rica ederim, her zaman.'' Çapkınlığından mı yoksa gerçekten tavrı bu olduğundan mı böyle bir şey söylemişti, anlamamıştım. Tam arkamı dönüp denize girecekken seslendi. ''Hey, kolyen bende mi kalsın?'' Bunu ukalaca söylememişti, sanki ciddi bir soru soruyor gibiydi. Tekrar ona döndüm. ''Alabilirim, teşekkürler.'' dedim. ''Hani son kez teşekkür ediyordun?'' ''Pekâlâ, geri aldım.'' ''Ukalalık etmek istememiştim, ben Arden.'' ''Eva.'' ××× Açtığımda gördüğüm şey sadece hiçti. Bomboş bir kutuydu. Kutunun içini Arden'e gösterdiğimde dikkatle inceledi. Sanki bir şey fark etmiş gibi elimden aldığında merakla onu izledim. Kutunun dibindeki karton parçasını kaldırdığında ufak sarı bir not kâğıdı bulmuştuk. ''Kalbin de bu kutu kadar boş, Ama içinde ne gizlediğini bir tek ben bulabilirim.'' ××× Yayınlanma tarihi: 23.07.2016