SON DEFA

"Mira..." dedi genç adam sesini iyice alçaltarak.

"Sanırım bana bir ilki yaşatıyorsun." diye devam ederken gözündeki bir yaşı sildi elinin tersiyle.

"Sanırım beni kendine aşık ediyorsun. Aşık oluyorum. İlk defa, bir kadını her şeyden çok seviyorum. İlk defa..." sustu adam. Derin bir nefes aldı sonra.

"Hatırlıyor musun? Okulun ilk günüydü. Seninle aynı sınıfa düşmüştük. Ne kadar da sinirlenmiştin. Ama asıl sinirinin sebebi onunla aynı sınıfta olmamandı. O... Seni senden alan biriydi değil mi? Her şeyden çok sevdiğindi. Ama bilmiyorsun ki, burada, tam burada-" genç adam işaret parmağını hastane yatağına doğru bastırdı. Ağlamaktan kızarmış gözlerini kırptı. Evet ağlamıştı. Hayatında ilk defa bir kız uğruna salmıştı göz yaşlarını. "Tam burada, olmanın sebebi de o. Ve bu da benim ondan nefret edip dövmemi gerektirecek en büyük sebep."

Genç adam bir nefes daha aldı. Elini genç kızın eli ile birleştirdi.

"Sen ona aşıksın diye öldürebilirdim o çocuğu. Ya da sırf sen ona bakıyorsun diye. Ya da seni kandırdığı için. Aslında bakarsan sen onun seni kandırdığını bile farkında olmayacak kadar masumken, burada o herif yüzünden yatmanı-" ağlamaya başladı genç adam. Yavaş başlayan ağlaması giderek şiddetlendi.

"Yatmanı, ölme ihtimalinin olmasını... Hayır . Olmuyor Mira. Denedim ama olmuyor. Lütfen izin ver. Lütfen sözümden geri dönmeme izin ver. Lütfen ona zarar vermeme izin ver. Çünkü eğer sana bir şey olursa... Eğer bir şey olursa... Mira lütfen. Lütfen beni bırakma. Seni seviyorum."

Genç adam hayatında ilk defa söylemişti o sözü. Söylediği kişi ise hastane yatağında yatan bir kızdı....