İnsanlık tarihinin en karanlık çağları. Şeytan ayinleri. İyiler ve kötüler. Cadıların savaşı. Kan. Kurbanlar. Ayinler. Saf kötülük. ..... Korkuyorum. İliklerime kadar korkuyorum. O kadar korkuyorum ki konuşamıyorum. Vücudum kendini kitliyor, hareket edemiyorum. Ele geçiriyor beni bu korku. Göğüs kafesimin içinde dağılıyor, kalbimi sarıyor, hücum ediyor zerrelerime. Tüylerim diken diken oluyor. Ürperiyorum. Ağzım kuruyor. Nefeslerim düzensizleşiyor. Kalbimin atışlarını duyacaklar diye korkuyorum. Gözümü kapattığımda bile orda. Biliyorum. Arkamdan gelen ama bir türlü beni geçemeyen ayak sesleri.Kime ait olduğunu biliyorum. Gözümün önünden geçen saniyelik siyah karartılar. Bu şey, geceleri yatağımın altında saklanıyor. Ne olduğunu biliyorum. Ölmek istemiyorum. Beni şeytana kurban vermelerini istemiyorum. Kaçmak istiyorum. Kaçtı mı? Kaçsa bile kurtuldu mu? Yoksa o da diğerleri gibi öldü mü? Tüm cevaplar için Koyu Beyaz, umarım beğenirsiniz.