Bu hikaye tamamen kendi başımdan geçen GERÇEK bir hikayedir.
Melike'ye bakarak gülümsedim. Artık amacımıza ulaşmıştık. 'O' eve giriş yolunu nihayet biri bize bulmuştu.
"Yarın gidiyor muyuz?" Diye sordum heyecanla.
Melike başını sallayıp bana güven verdi.
"Yarın akşam saat 6:00'da!"
Gülerek iki yakın arkadaş birbirimize baktık. Elimi en iyi dostum olan Melike'nin omuzuna attım ve cevapladım.
"Nihayet..."
O yaz Melike'nin son yazıydı ama bunu bilmiyordu. O an düşündüğümüz tek şey bizim tabirimizle 'şato' olan evin içine girebilmekti.