Yok oluşunu birkaç cümleye sığdırmışlardı arsızca,katlanılmazdı.
Oysa biliyor musunuz,Haru'nun gidişi bu basit,aptal ve saçma cümlelerle anlatılamayacak kadar uzun bir hikaye hediye etmişti yarım bıraktığı yüreklerimize.
Ancak,kimse bilmiyordu değil mi?Bütün Çarşambalardan nefret etmemize neden olacak o Çarşamba gecesinin derimizi kasıp kavuran,içimize buzla kaplanmış bir ülkenin sessizliğinin acısını sunan,ellerimize çaresizliğin binlerce çeşidini bırakıp kaçan karanlığını bizden başka kimse bilmiyordu,öyle değil mi?
Tanrım,bu daha da katlanılmazdı.
Haru,gitmişti.Bu hayatımda kurduğum en uzun cümleydi.
Ve sanırım,en katlanılmaz olanı da buydu.
Tüm hakları saklıdır.
All rights reserved.