KAN DAMLASI

***

Kırmızı aşkın rengiydi diğer insanlara göre. Ben kırmızıyı acının bir rengi olarak görürdüm. Aşkın esareti, kalbin savaşı, hayattaki zorlukları.. bir damla anlatıyordu herşeyi. kırmızının binbir tonuna bürünmüş oluk oluk akıyordu yürekten. Yaşanacak acıların da rengi kırmızıydı kimse bilmiyordu. Aşk denilen şey gözleri kör etmiş acıyı görünmez kılıyordu. Belkide aşkı yaşayamamamdan acı rahatlıkla kalbimin en derinlerinde bana kendi varlığını hissetiriyordu. Acı insanı olgunlaştırdığı gibi hırçınlaştırıyordu da. Aşk denilen şeye inanmayanlardandım ben. Nereden bilebilirdim ki bu illet şeyin benim başıma geleceğini? Üstelik kalbimi parçalara ayırarak, kanatarak beni günden güne yok ederek bitireceğini.. Kalbimden damlalar akacaktı. Acının binbir tonuna bürünecek KAN DAMLALARI bana acıyı yine ve yine binbir şekilde tattıracaktı.