Tanrı Devri

"İnsanlar topraktan! İblisler ateşten! Melekler ışıktan! Tanrılar korkudan!"

İyilik ve kötülük kardeştir korkuya kadar. Korkmak iyilik ile kötülüğü birbirine düşürür. Aynıdırlar. Biri diğeri için "kötüyken", diğeri kendi için "iyidir". Bütündürler. Biri "yoksa" diğeri vardır, diğeri varsa kendi "vardır". Zıtlardır, bir yere kadar. Biri doğruysa diğeri "yanlıştır", diğeri doğruysa kendi "doğrudur". Zıtlıkları bitiğinde ise, anlamsız eşlikleri başlar. Kendilerinin bile anlayamadığı "yaratma" güdüsü başlar. İşte eşlikleri burada başlar.