Bugün bütün mutluluğumu sanki bir şırıngayla bedenimden çekip almışlardı. Sonsuza kadar bir daha olmayacaktı. Dudaklarım içten bir gülümsemeyle kıvrılamayacaktı. Baran gitmişti. Artık yoktu. Söylerken yutkunamadığım, nefes dahi alamadığım cümleler bıraktı bana. Kalbim paramparça, sağlıklı düşünemiyorum, canım sıkılıyor. Bu his beni terk etmeyecek. Sonsuza kadar kalacak ve benden yaşayan bir ölü yaratacak. Ve ben sana tekrar soruyorum. Bana cevap ver. En sevdiğini kaybettikten sonra tekrar gülümseyebilir misin?