Τι θα γινω αμα ΔΕΝ μεγαλωσω; κι αλλα αναπαντητα ερωτηματα.
Τι θα γίνω άμα δεν μεγαλώσω; Αλλά κι εσείς γιατί δεν μεγαλώνετε επιτέλους; γιατί συμπεριφερόμαστε όλοι σαν ανήλικα (λέμε συνεχώς ψέματα, τρώμε βρώμικα στις καντίνες, διαβάζουμε αηδίες, δεν στρωνόμαστε να δουλέψουμε, οδηγάμε ντίρλα και άμα τρακάρουμε μουτζώνουμε τη μαύρη τύχη μας); Γιατί δεν αλλάζει τίποτα επιτέλους, αφού όλοι είναι υπέρ της αλλαγής; Πώς θα καταφέρω να μην πνιγώ μες στο «εγώ» μου; Τι εννοούμε όταν λέμε «σ'αγαπώ» ή «το Πολυτεχνείο ζει»; Αφού δεν ζει, ρε παιδιά, ποιόν κοροϊδεύουμε τώρα;
Αυτές και άλλες ερωτήσεις ήθελα να σας κάνω. Να σας πω τι σκέφτομαι μήπως και μου πείτε τι σκέφτεστε. Κουβέντα να γίνεται. Γιατί η ζωή του καθενός μας κρέμεται κυριολεκτικά από τις ζωές των άλλων - αυτό τουλάχιστον το έχω πιάσει... Κι επειδή δεν γνωριζόμαστε προσωπικά, άρχισα να τα γράφω στο διαδίκτυο. Υπάρχει εκεί έξω κανείς που να ξέρει την απάντηση; Η ισχύς εν τη ενώσει - ακόμα κι αυτό κοντεύουμε να το ξεχάσουμε.
