"İki küçük çocuk. İkisi de hoyrat, duygusal, kırılgan, yaralı. Bir o kadarda bu özelliklerini saklamaya çalışan, zayıf yanlarını kimseye göstermeyen, iki yetişkin. Biri, bir kadın tarafından gerçekten hiç sevilmemiş, şımarık, mavi gözlü bir dev. Diğeri ise çektiği acıları içine atıp gülümsemeye çalışan, hayat dolu, koca gözlü bir cadı."
"Dev ve cadı mı? Biz prens ve prensesiz sanıyordum."
"Prens ve prenses ucuz masalların kahramanlarıdır. ve o masallar genelde mutlu sonla biter."
"Bizim mutlu bir sonumuz yok mu peki?"
"Pek mutlu son isteyen tipler gibi durmuyorsunuz. Çünkü siz mutlu son için uğraşmıyorsunuz ki. Siz savaşıyorsunuz ve bir savaşın tek galibi olur."
"Ya savaşın en kızıştığı anda birbirimize aşık olursak?"
"Aşk, başlı başına mutsuzluk zaten Selin."