KARANLIK

''Defol!'' Diye bağırdım caddenin ortasında olmamızı umursamadan.

''Gidemem anlamıyor musun? Bir şey yapamıyorum lan. Kendimi kaybetmiş gibiyim. Hayatımda yaptığım yanlışların arasındaki tek doğrumun ellerimin arasından kayıp gitmesini istemiyorum. Hem de bir piç yüzünden.'' Diye o da bağırdığında olduğum yerde sıçrayıp gözlerimi yumdum.

''Beni bilerek kaybediyorsun.'' Dedikten sonra hızla yanına gittim. Ağlamam şiddetlenirken gözyaşlarımı silmeden elimi tam kalbinin üstüne vurdum.

''Bak. Burası beni hiç sevmedi.'' Dediğimde kısa bir süre gözlerini kapattı. Ağlamama dayanamıyordu ama gözyaşlarımın tek sahibiydi. Belki fark etmiyordu fakat kırıp geçiyordu beni.

Gözlerini yavaşca açıp kahvelerini mavilerime kenetledi. Uzun bir süre gözlerimi izledikten sonra usulca elini elimin üstüne koydu.

''Burası en çok seni sevdi.''

#####
Y.T- 09/08/2016