Kendimi bulamamak

Evet kendimi bulamıyorum. Bir bakıyorum çok mutluyum bir bakıyorum çok hissiz sinirli yalnız. Korkuyorum kendimi ararken kaybolmaktan korkuyorum. İnsanları anlamıyorum neden böyleler yada Nasıl böyleler çözemiyorum. Bi yandan imreniyor bir yandan çok yanlış olduklarını düşünüyorum. Galiba bu hayatı çok ciddiye alıyorum. Ama asla değerli kılmıyorum. O kadar anlamsız ki bi mantık kuramıyorum. Çok saçmalıyor gözükebilirim ama çok yoruldum istediğim içi olma çabası beni yoruyor etrafımdakilerinin yanlışları gözümde büyüyor. Kusurlara dayanamıyorum. Ben kusursuz muyum peki tabi ki hayır belki de en büyük kusur bende öle olmamak yada öyle olmamak ama yakıyor işte insanın canını belki anlamıyorsunuz beni belki aynı durumdasınız ama asla vazgeçmicem bu dünya yaşanır olmasada ben yaşanır kılacağım kendi hayatımı sizde öyle yapın vazgeçmek kolay buda bize yakışmaz sonuna kadar kendimi bulmaya çalışacağım işte o gün benim Zafer'im olacak.