Aşırı Derece Platonik

Beni hiç sevmeyecekti. Ben onu kalbimi verecek kadar seviyordum. O ise kızlar için yaşıyordu. Belki şu zamana kadar hiçbiri onu üzmemişti. Ama son kez sevdiği kız onun canını çok yapacaktı. Biliyordum ama birşeyler yapamıyordum . O beni kimse olarak görüyordu. Söylesemde dinlemezdi. Ben onun kokusunda kayboluyordum. Ama o diğerleri ile olmak için kendinden geçiyordu. Ben onu bukadar severken...
Ama bırakacaktım onu. Uyarmayacaktım. Acı çekmesine izin verecektim. Gerçekten yapacaktım bunu. O yüzden gidecektim buralardan . Acı çekmesini izleyemem. Ama buna izin vermezsen kendine gelmeyecekti. Özür dilerim aşkım . Kahverengi saçlarını sevdiğim çocuk. Lütfen onu bırak . Biliyorum kimse seni onun kadar üzmeyecek.
.... Dediğim olmuştu. Belkide bir oyundu . Öğrenmişmiydi ?