Ben bir kuklaydım.İnsanların gülmesi için şaklabanlıklar yapar beni seçmelerini sağlardım. Ustam ise en büyük hatamdı.tekrar yapmak istediğim. Kimseye ustamı göstermek istemez.taparcasına sakınırdım ustamı.çok güzeldi çünkü.bu kirli dünyaya ait değildi sanki.kahverengi gözleri vardı mesela.sizin bildiklerimize benzemezdi gözleri.güneşe çıktığında kızıla döner.karanlığa atıldığında ise kararırdı. Bide ustama gülmek çok yakışırdı be.gülünce "insafsız az çirkin gül be" derdim.ama ona söylemezdim.kelimeleri zihinimde birleştirir içimdeki bene gösterir oda onaylardı beni. Sonra... Sonra karardı gözleri.gülmez oldu dudakları. asla duyamadım gülerken çıkardığı minik melodiyi. Parlayan gözlerini. Gülünce sol yanağından çıkan gamzesini. Göremez oldum.