Kafanızda șu ana kadar gördüğünüz bütün klişeleri canlandırın.Bu yolda giderken çarpıșma da olabilir,düşen kitapları toplayan bir çocukta..Canlandı mı? Ne mutlu size o zaman,yalnız bizim kızımız pekte klişe taraftarı değil. ~ "Ne sevgilisi be ne diyorsun sende amcacım,ben bakar mıyım buna?" Hayır tabikide bakardım ama buradaki amacım bu adını bilmediğim ve taksimi ișgal eden ultra yakıșıklı çocuğu ezmekti. "Hem sen ne arıyorsun burada? Çabuk in taksimden!" "Pardon?" Alay dolu gülümsemesi ses tonuna yayılırken burnumdan soluyordum. "Nereden taksin oluyor lan senin,ilk ben bindim." "Ya demek ilk sen bindin, kanıtın var mı?" dedim iki kolumu göğsümde birleştirirken. "Kızım akșam akșam bașıma bela açma benim,in șu taksiden!" "Bu taksiden inecek olan birisi varsa o da sensin! Beni burdan baban gelse indiremez." dedim sırıtarak. ~ Sinirle fırlattım yastığı. "Bütün klişelerin babaannesi kașar." Damla sırıtarak yastığı aldı. "Sende durmuyor o emanet gibi oldu.Bütün klişelerin prensesi kașar."