"Πάντως δεν θα άντεχα ούτε μέρα μακριά σου." "Εγώ θα άντεχα!" αστειεύτηκα. "Τι;" με κοίταξε χαμογελαστός. "Αυτό που άκουσες!" χαμογέλασα. "Τώρα θα δεις!" άρχισε να με γαργαλάει. Με έριξε στο κρεβάτι του. Είχα σκάσει στα γέλια. "Σταματά!" γέλασα. "Οχι! Θα πληρώσεις!"μου χαμογέλασε. Πλησίασα το κεφάλι του και τον φίλησα. "Ηταν ο μόνος τρόπος για να σταματήσεις."πρόσθεσα. "Πέτυχε πάντως."χαμογέλασε μέσα από το φιλί μας.