Birden herkes sustu, ayaklarım benden bağımsız hareket ediyordu, kendimi koskoca binanın ortasında buldum, ellerim ellerine gitti, ellerimi sıkıca tutu sanki beni bırakmak istemiyor gibiydi, gözlerimi gözlerine götürdüm, gözleri ışığın altında parlıyordu, sanki gözleriyle bir şeyler anlatmaya çalışıyordu ama konuşmadı, konuşmadım. Öylece dans etmeye başladık, müzik ilerledikçe adımlarım adımlarına karıştı, ellerim daha sıkı kavradı ellerini, daha çok yanaştı vücudum, nefesim, nefesi ile harmanlanıp havaya karıştı, nefesini hissediyordum nefesi nefesimi kesiyordu, kalbimi durdurup beni heyecanlandırıyordu. Bir an ışık açıldı gözlerimi gözlerine götürdüm gözleri kararmıştı o yeşil gözler koyulaşmıştı sanki bir şeye sinirlenmiş gibi yüz hatları gerilmişti yüzüne dikkatlice baktım sanki br daha bakamayacakmış gibi iyice incelledim her şeyini, kaşları kavisliydi bir erkeğe göre çok güzel bir kaşları vardı ne kalın ne ince tam kıvamındaydı, burnu küçük ama kemerliydi, dudakları, ahh o dudakları nasıl anlatılır bilmem ama dünyada gördüğüm en güzel dudak diyebilirim, dolgun ve şekilli dudaklar benim dudaklarımdan daha iyi olduğu ortadaydı. Gözleri, gözleri her baktığımda kendine daha çok bağlayan ve korkutan o gözleri beni benden alıyordu, o gözlerde bir şeyler gizliydi bir şeyler anlatılmak isteniyordu ama anlatılmıyordu öylece durduk, ışıklar açılmıştı, müzik son bulmuş herkes bize bakıyordu, yavaşça ellerimi çektim, oda çekti. Ellerimi ne kadar çeksemde vücudum hala ona dayanıktı halla o nefesini hissedebiliyordum, vücudumu tam çekeceken eğilip kullağıma bir şey fısıldadı '' bu gece bütün her şeye iyi bak, bu gece benimsin '' dediği kelime ile şok olmuştum, sanki buz dolu su dökülmüştü kafamdan, sanki dans ederken topuğum kırılmış yere düşmüş'de millete rezil olmuş gibi hisettim, bu baş
Gerçek ailem kurgusu!!!
Hep iyi kız tarafından okuduk hikayeleri. Kız iyi niyetiyle yaklaşır ancak ailesi hep ona karşı kötüdür. Karıştırıldığı kız kaldığı ailede travmalar bırakmıştır ve asla sevilmez. Ana karakter kız da bu önyargıları kırmak için çabalar.
Şimdi hikayeyi biraz tersine çevirsek? Kötü sandığımız o kızın gerçek ailesini bulmasını okusak?
Simay Naz Akgül sandığınız o kötü kız. Bu da onun hikayesi.
🤍
"Yaptığın son şey seni bizden kopardı. Her şeyinle seni kabul etmeye çalıştım ama olmadı! Durmadın, her seferinde daha fazla canımızı yaktın!" diye bağırdı annem. Gerçi artık annem değildi değil mi?
"Ben kısasa kısas yaptım hep! Çocukların bana nasıl geldiyse onlara öyle gittim!" Anlamıyordu. Onların yaptıklarına karşı üç maymunu oynuyorlardı.
"Bu yüzden öz kardeşimizi istiyoruz!" Daha fazla izleyici kalmak istemeyen Çınar annemle arama girdiğinde bakışlarım onu buldu. Öz aileme beni kötülemişti değil mi? Bu yüzden rahattı. "Eşyalarını aldın, defol artık evimizden!"
🤍
"Alışkın olmayabilirsin ancak zamanla alışacaksın." dedi arabayı durdurduğunda. Hemen önünde durduğumuz sarı renkli duvarlara sahip evi gösterdi. "Evine hoş geldin kızım."
"Kızım diyorsunuz," dedim evden gözlerimi çekmeden. Ona benim hakkımda hiçbir şey anlatmamışlar mıydı? Nasıl bu kadar içten ve samimiydi bana karşı?
"Başka ne diyeceğim?" dedi şaşkınlıkla. "Kızımsın sen benim."
"Benim hakkımda size anlattıkları şeyleri biliyorum," bakışlarım ona döndüğünde göz göze geldik. "Bana nasıl güveniyorsunuz?"
"Güvenmiyorum." dedi açıkça. "Ancak güvenmek istiyorum. Bu yüzden söylenen her şeye kulak tıkadım ve seni buraya getirdim."