İKİ ÇİZGİ

Siyahla kirlenmiş ruhu aksine o beyazdı. Her saniye daha çok kararsa bile grimsiydi.

Utangaç, çekingen, en ufak iltifatta kızaran bir kız o..

Arsız, Atılgan ve kızarmak ne bilemeyen bir adam o..

Gri ruhlu kız.
.
Siyah ruhlu adam

Utangaç kız
.
Arsız adam.

||《》||

Genc kız utançla başını eğdi, düştüğü durum onu mahçup ediyordu.

"Bu bebek benim bu yüzden yanımdan ayrılamazsın" dedi ciddi bir ifadeyle adam, kızın ondan utanıp, çekinmesi sinirlendirmişti onu.

"Ben.." dedi sıkıntıyla "istemeyeceğizi düşünmüştüm" genç adam gülümsedi.

"Bu bir hikaye değil ve ben kötü adam da değilim." gülümsedi genç kız.

"Teşekkür ederim."

"Neden?"

"Onu seveceğiniz için" dedi buruk bir ifadeyle, kendi ailesi onu terk etmişti ve bu her hatırlayışında kalbine küçük sıyrıklar bırakıyordu.

"Sevmemem için bir sebep yok." dedi ve 'yine' gülümsedi.

Hikayeler de bu tarz şeyler olurdu ve hep baş karakter için 'akılsız kız' derdi. Şu an bu duruma kendi düşmüştü ve en kötüsü ise bunu fark eden kişi sevgilisiydi.

Onur kırıcı bir durumdu bu sevgilisi ozan için, ilişkileri boyunca o korktuğu için dudaklarına bile doğru düzgün dokunamamıştı, peki ya o ne yapmıştı?

Ufak bir problem için içmiş, sarhoş olmuş ve tanımadığı biriyle birlikte olmuştu.

*klasik 'evlenmeden hamile kalma' hikayesi değildir.*