Sevilecek tarafının olmadığını düşünerek büyüyen bir çocuklardan sadece biriydi ufuk umudu sırtındaki 3 yaşındaki kardeşi yüzüne bakılacak olursa o bizlerden yaşça vefa olarakta büyük oysa 6 yaşında nazyanacak kimsesi olmayınca büyüyor insan yavaşça yaklaştı bir gazeteci -sırtındaki ağır değilmi? istifini bozmadan cevap verir -peki bayım sizin sırtınızdaki çanta ağır değil mi? -evet ,fakat benim çantam olmazsa burada kimden yardım alabilirim? -benim sırtīmdaki olmasa ben kime umudumu koyup yaşama sevinci mi kazanırım onu söyleyin...der Gazeteci büyük bir durgunluk yaşar ve tek kelime etmeden uzaklaşır çok ince meseledir insanlık içinde tek kuruş nefret ,kin ,yoktur .elindeki son suyu da susuzluktan neredeyse bayılmış bir bayana uzatır .yarı açık gözlerinden gözündeki derin şefkati,mutluluğu görür . Konuşmak için derin nefesler alan kadın sessizce -sağol sağol senin gibiler hep kalsın .Der Sınır kapısı açılır o 2 hafta sonunda çıkarken bulduğu 1 salatayla sevinir insanlık ,çocuk olsak .