Böyle bazen insan usanır ya yaşadığı şehirden kasabadan çekip gitmek ister ama gidemez izlediği gökyüzü hissetiği o huzur var mıdır acaba dışarda da diye korkar çekip giderse hayatın zorluklarında yok olup gitmekten korkar bi yol arar bi yoldaş izlediği gök yüzünün güzelliğini onda bulmak ister gözleri yıldızları, yüzü ayı, kirpikleri gecenin karanlığını kaplayan sessizliğini anlatan birini ister Sonra gündüz güneş gibi sıcak ve güvende tutan kuşların ötüşü gibi içini şenlendiren, güldüğünde kırlarda açan çiceklerin güzelliğini görmek ister...