Ramón Otero Pedrayo (Escolma da BVG)

#WattpadEnGalego
Don Ramón Otero Pedrayo naceu en 1888 en Ourense. Cursou licenciaturas en Madrid. De volta á súa cidade natal pasou a ser unha das figuras máis dinámicas, xunto con Vicente Risco.
Pouco despois, a instancias de Antón Losada Diéguez, o grupo ingresaba nas fileiras do galeguismo. En 1919, Otero gañou as oposicións a cátedras de ensino medio e axiña foi destinado ao Instituto de Ourense. A partir de agora vai dedicarse ao cultivo das nosas letras, distinguíndose como un dos máis insignes polígrafos galegos. A súa primeira obra narrativa foi a novela curta Pantelas, home libre (1925), á que seguirán Os camiños da vida, Arredor de sí, A romaría de Xelmirez... Tamén cultivou Otero o relato breve e o ensaio, ao tempo que se revelaba como orador de extraordinarias cualidades, espontáneo e exuberante.
Participa na fundación do Partido Galeguista e sae elixido en 1931 deputado. No seo do Partido, Otero situábase ideoloxicamente no bando conservador, mais acatou a decisión da maioría cando esta optou pola integración na Frente Popular. Ao comezar a guerra civil, Otero foi expedientado, cesado como catedrático de instituto e retirouse á casa familiar de Trasalba. Desde alí colaborou, xa a mediados da década de corenta, con asiduidade en diferentes xornais galegos.
En 1949 foi restituído na súa cátedra de Instituto e no ano seguinte gañou a cátedra de Xeografía e Historia da Universidade de Santiago de Compostela.
Na capital galega vai morar ata 1958, etapa na que servirá de guía á mocidade galeguista que está a xurdir nos ambientes universitarios e contribuirá á súa vertebración. No momento do seu falecemento, en 1976, era considerado unanimemente o patriarca das letras galegas, creador dunha vasta e plural obra literaria e ensaística, e un grande exemplo da resistencia galeguista na longa etapa da ditadura. Home dunha vastísima cultura, Ramón Otero Pedrayo integra, con Risco, Castelao e Losad