
Uçuruma baktım. Gözyaşlarımı kurutan rüzgâra minnettardım. Dalgalanıp yüzüme düşen saç tutamlarımı yüzümden çekip denize baktım. "Yine yalnız bir insanım. Zaten hep yalnızdım" Sessizlik oldu. Çok bağırmamama rağmen sesim yankılanmıştı.... Ardından bir ses daha yankılandı boşlukta. "Ben varım! Ve hep yanındaydım! "All Rights Reserved