Ms. Poker Face Meets Mr. Malandi (On Hold)
  • Reads 3,167
  • Votes 138
  • Parts 15
  • Reads 3,167
  • Votes 138
  • Parts 15
Ongoing, First published Aug 09, 2016
Alam mo yung feeling na nasa labas kana masyado ng comfort zone mo?

Yung takte lang! Napipilitan kang gawin ang mga ayaw mo kasi araw-araw may nanleleche sayo?

Yung gusto mo na quite lang ang buhay mo, you know tahimik at medyo mysterious, pero laging may pakialamerong nakabuntot?

At lalong-lalo na, yung feeling na yung mga sekretong pilit mong tinatago sa poker face mo ay unti-unting nabubunyag dahit sa lech*ng malanding lalaki na ginawa na atang mission in life ang buysitin ka araw-araw?!

"Oy bansot, sexy natin ngayon ha" sabay sipol at hawak sa beywang ko. 

Takte! "Lexhe ka. Lumayu ka nga! Ang landi mo! Manyak!" 
Hindi ko na to patatagalin pa, baka anu pa gawin sakin nito. Eto po ang storya ng buhay at kalbaryo ko ng dahil sa lalaking ito. Ako po si Candice Anastacia Van de Luca, ang Ms. Poker face ng makati city.
All Rights Reserved
Sign up to add Ms. Poker Face Meets Mr. Malandi (On Hold) to your library and receive updates
or
#9sweetflicks
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.