Başlama Tarihi: 10 Ağustos 2016
"Bana verilen görevde, yakalanmak benim için yasaktı. Yakalanırsam, ölürdüm."
Zeka ve güç, peşinde iyi şeyler getirirdi. Bana getirdiği tek şey saf kötülük olmuştu. Kral Ethan, bana bu görevi verdiğinde anlamıştım bunu. Bana ölüme gitmemi söylüyordu, oysa ben yaşamak istiyordum. Onun casusu olmak istemiyordum, normal gençler gibi olmak istiyordum. Kral Ethan ise benden bunları alıyordu.
*************************
"Herkesten beklerdim ama senden asla beklemezdim Venüs. Sen benim herşeyimdin. Neden yaptın bunu? Sana olan sevgimi kullandın. Oysa beni sevdiğini düşünmüştüm. Keşke, keşke baştan seni sevmeseymişim. Şimdi bana bunu açıklayabilecek misin? Açıklayamazsın. Onca insanın ölümünü bana nasıl açıklayabilirsin ki? Sen, her şeyi bitirdin. Bunun, affı yok. Git burdan, git. Beni öldürüşünü gördüm. Seni öldürüşlerini izleyemem."
Gökleri inletecek derecede yağan yağmur küçük köyümüzü bertaraf edebilir güçlükteydi. Şimşeklerin çıkardığı korkunç seslerle bedenim bir kez daha titrerken yersiz olan bu korkuma mâni olamamıştım. Bir süre gözlerim kapalı bir hâlde gök gürültüsünü ve yağmur damlalarının pencereme sert vuruşunu dinledim. Çok geçmeden gözlerimi istemeye istemeye araladım. Uyumadan önce odamı aydınlatması için yaktığım üç mum yavaş yavaş etkisini yitirerek erimişti.
Uyuşuk adımlarla yatağımı terk edip pencereden dışarıya doğru kaçamak bir bakış attım. Yoğun yağan yağmurdan dolayı dışarıyı pek net görememiştim. Derin iç çekişimle birlikte sırtımı dönmek üzereyken ansızın duyumsadığım ve anlamlandıramadığım bir koku genzimi yakarak etrafımı sardı.
Kaşlarım anında çatılırken hemen arkamda bir gölgenin, sıcak bir nefesin tazeliğini hissetim. Nefesimi tutarak hareketlendiğimde hissetiğim o sıcak nefes yüzümü okşayarak geçmişti. Kalp atışım anında hızlandığında korkumu varlığını bilmediğim adamdan gizlemek istedim. Evimde daha doğrusu gecenin bir vaktinde yatak odamda tanımadığım bir adamla bir başımaydım!
Kim bu yabancı?
Gözlerim karanlığın örtemediği çehresini incelerken alıp verdiği sıcak nefesler yüzümü yalayıp geçiyordu. Boğazımda düğümlenen bağ yavaşça çözümlenirken kendimi ona bu sözleri söylerken buldum. Kesinlikle çıldırmış olmalıyım! "Bir katil olmayacak kadar güzel, bir yabancı olmayacak kadar yakınsın. Söyle bana... kimsin yabancı?"
Dilimden firar eden sözlerin şaşkınlığından sıyrılamadan yabancı halimden keyif almışcasına bir ses çıkararak dudaklarını araladı.
"Buldum seni ukala eşim."
Not: Wattpata yayınlanan ilk Suyun Fısıltısı adlı kitabıdır.