The Duo Mind
  • Reads 40
  • Votes 0
  • Parts 3
  • Time <5 mins
  • Reads 40
  • Votes 0
  • Parts 3
  • Time <5 mins
Ongoing, First published Aug 10, 2016
IN PROGRESS
Based on a true story.

At the age of twelve, Ana had survived a traumatic brain injury. Although, at the time she didn't know the extent of her injury because of neglect from doctors at the ER. Because of this, Ana's brain suffered permanent damage. Join Ana on her journey towards to recovery and the acceptance of her new brain, battling struggles, set backs, and neglect along the way. Learn about her life before the injury as well as after. Will Ana be able to feel her old self again? Or will the Ana she once knew be only but a foggy, distant memory?

SAMPLE READ:
(From Part Three: The Reborn)
It's dark, everything is dark. Then I open my eyes. It feels as though you're waking up from a deep sleep. You just had a confusing dream, and now you're awakening to reality for the first time. Your vision is blurry as your eyes are adjusting to the light. But, it's not your bedroom you see. It's not your nightstand, sun kissed walls, or morning beauty. Instead, it's blurry blobs of people standing all around you, looking down on you as if you had just awoken from unconsciousness. Oh wait, I was unconscious. What happened? How long have I been out? What is this deafening ringing in my ears? I can't hear anything. Anyone! Even though I know they are talking to me. And why does everything have fuzzy edges? What are all these rainbow colours and crystals everywhere? Oh God, am I on drugs? No, I can't be... Holy crap! Am I dying?!

Then you feel the pain. Oh God! It feels as though the back of my head has sunken in, pulsating in pain like an ice pick jabbing at my skull and made its way through to my brain. Please, make it stop! Wait, where's my body? I think for a moment. Oh... It's attached. Thank goodness.

The blobs of people part at one side. A larger, taller blob breaks through. As they bend down they become more clear. Dark brown hair, just past shoulder length, and tied neatly into a pony. Long face with glasses. I know who this is! Oh yes, help me, please!
All Rights Reserved
Sign up to add The Duo Mind to your library and receive updates
or
#24concussions
Content Guidelines
You may also like
ආතුරයා || Tk Nonfic by FayFay_97
57 parts Ongoing
ලදු කැලෑව මැදින් වැටුනු අඩි පාර කෙළවර වුනේ මදක් ඉඩ කඩ සහිත භූමි භාගයකින්. තවමත් වල් පැලෑටි නොවැවුනු පොළවයි කෙලවරකට වෙන්න එක මත එක ගොඩ ගසා තිබූ මානා පදුරු වලිනුයි පෙනුනේ කවුරු හරි ළගදි එතන සුද්ධ පවිත්‍ර කර ඇති බවයි. පුදුමයෙන් අවට බැලූ මුතූගේ ඇස් දෙක කුඩා පස් කණ්ඩියක් උඩ මලානිකව දැල්වෙන පහන ලග නතර වුනා. බැලූ බැල්මට ඇදිනීමට අපහසු වුනත් විමසිල්ලෙන් බැලු විට එය සොහොන් කොතක් බව අදුන ගන්න එක අපහසු දෙයක් වුනේ නැහැ. පහන් ආලෝකය වැටී ආලෝකමත් වූ පරණ අබලන් කොන්ක්‍රීට් පුවරුව වෙත මුතූ ලංවුනේ කුතුහලයෙන්. කඩතොලු වුනු අකුරු වලින් පුවරුව මත ලියවී ඇති නම හරියට කියවගන්න බැරුව එයා දෙතුන් පාරක්ම ඇසිපිය සැලුවා. ටික ටික මද ආලෝකයට ඇස් හුරු වෙද්දී පලකය මත ලියලා තිබුනු නම දැක්ක මුතූ පොළව උඩට ඇදගෙන වැටුනේ ඇග අඩපන වුනු හැගීමකින් වෙව්ලුම් කද්දී. ' අභිල්‍ය අවිරාධ ' සොහොනේ කොටලා ත
සුදු අරලිය... by frenzykitty_3
55 parts Ongoing
" ඇයි අයියෙ ඔයා කොයි වෙලෙත් මාව සුදු අරලිය මලකට සමාන කරන්නෙ.." මං අයියගෙ මූන දිහා බලන් අහනකොට එයා මගෙ ඇස් දෙක දිහා බැලුවා.. මගෙ අයියගෙ මූනෙ ඇඳිලා තිබ්බෙ හරි ලස්සන නිවිච්ච හිනාවක්.. " ම්ම්ම් මොකද මගෙ චූටි මහත්තයා මට සුදු අරලිය මලක් නිසා.." " අනේ.. හේතුව කියන්නකො අයියේ.." මං කියනකොට අයියා අරලිය ගහට හේත්තු වෙන ගමන් ඇස් පියාගෙන හොඳ හුස්මක් ගත්තා.. මේ අරලිය මල් සුවඳ මගෙ හිත නිවනවා වගේම එයාගෙ හිතත් නිවනවා ඇති.. මමත් ඇස් පියාගෙන අයියගෙ පපුවට හේත්තු වුනේ හීතල හුලඟත් එක්ක එන මගෙ ආසම අරලිය මල් සුවඳ විඳින ගමන්.. " සයාෂ් දන්නවද.." " අරලිය මලට තියෙන්නෙ වෙන කිසිම මලකට නැති හරි අමුතුම සුවඳක්.." " ඒ සුවඳ මගෙ හිත නිවනවා.." " හරියට ඔයා මගේ හිත නිවනවා වගේ.." ඒකද මම තේව් අයියගෙ සුදු අරලිය මල වුනේ.. අයියගෙ පපුව ගැහෙන රිද්මයට කන් දෙන ගමන්ම මම එයාගෙ ඇස් දිහා බැලුවා..
Unconditionally OR ကိုးရောင်ခြယ်အနမ်းပန်း(Ongoing) by SunShine338279
28 parts Ongoing
Unicode "အတူတူမရှိနိုင်ဘူးဆိုရင်‌ကောဒီတစ်သက်လုံးချစ်ပေးနိုင်မလာဟင် ပန်းလေးမဟုတ်တဲ့ အခြားတစ်ယောက်ကိုမချစ်ဘဲ နေပေးနိုင်မလားဟင် ပန်းလေးအတ္တကြီးသလိုဖြစ်သွားတယ်ဆိုတာသိပါတယ် ဒါပေမဲ့" "စိတ်ချပါ ပန်းလေးကလွဲရင် မမဘယ်သူ့ကိုမှထပ်မချစ်ပါဘူး ဒီနှလုံးသားတစ်ခုလုံးမင်းပဲနေရာအပြည့်ယူထားမှတော့ တခြားသူက ဝင်လာဖို့ နေရာဘယ်ရှိပါ့မလဲ" -------------------------- Zawgicode "အတူတူမရိွႏိုင္ဘူးဆိုရင္‌ေကာဒီတစ္သက္လံုးခ်စ္ေပးႏိုင္မလာဟင္ ပန္းေလးမဟုတ္တဲ့ အျခားတစ္ေယာက္ကိုမခ်စ္ဘဲ ေနေပးႏိုင္မလားဟင္ ပန္းေလးအတၲႀကီးသလိုျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာသိပါတယ္ ဒါေပမဲ့" "စိတ္ခ်ပါ ပန္းေလးကလြဲရင္ မမဘယ္သူ႔ကိုမွထပ္မခ်စ္ပါဘူး ဒီႏွလံုးသားတစ္ခုလံုးမင္းပဲေနရာအျပၫ့္ယူထားမွေတာ့ တျခားသူက ဝင္လာဖို႔ ေနရာဘယ္ရိွပါ့မလဲ"
- අධිමාත්‍රා - by Kimoddya
62 parts Ongoing
වැස්ස වැහැලා ඉවර වුන ගමන්ම තියන අදුරු රෑක ඔයත් එක්ක කැලේ පාරක් දිගේ තනියම ඇවිදන් යන ගමන් " ආගිව්‍ය අයියෙ එදා දවසක් හොල්මන් ..." කියලා මම පටන් අර ගත්ත කතාව "කටවහපං සිත්රූ ..." කියලා ඔයා ඉවර කරන්න ඕනේ .... "කැස්වටුවා මං මොනා හරි කිව්වොත් තමයි ... සිත්රූ ....සිත්රූ .... සිත්රූ...ඔය නම කියන්න එපා අයියෙ මං උබව හංගලා මරනවා " කියලා කියවනකොට ඔයා මගේ නලියන තොල් දිහා බලන් ඉන්නවා බලන්න ඕනේ පුංචි පුංචි දේවල් වුනත් මට ඒවගෙන් ආදරේ මහ ගොඩක් දැනෙනවා අයියෙ . "තව චුට්ටම චුට්ටක් ඔහොම තුරුල් වෙලා හිටපං සිත්රූ " කියද්දි ඔය ලැවෙන්ඩර් සුවද ඇතුලෙ සැනසෙන විදිහ දන්නෙ මම විතරයි ~ඔයාගේ රූපේ විතරක් දැකලා නිවෙන තරම දන්නෙ මමනෙ අයියෙ සිත් කියවන සිත්‍ රුවකුගෙ ආඩම්බරණීය සෙංකඩගල ප්‍රෝමෝන්මාදනියක අධිමාත්‍රාව ~ 🥀🦋 🥃 අ ධි මා ත්‍රා #1 in Levander #1 in love #1 in bl #1 in ශ්‍රි ලංකා #1 in saranghae #1 in kandy #1 in Romantic-thriller #1 in smell #1 in nonff #1 in boy
You may also like
Slide 1 of 10
ආතුරයා || Tk Nonfic cover
ඉංග්‍රීසි සෑර් [ongoing]  cover
අත් වැරැද්ද ( Completed ) / අත් වැරැද්ද 02 (Ongoing ) cover
නසරාණියා|Nasaraniya cover
පෙම්වන්තයෝ || TK NONFICTION  cover
သူ (He) Ongoing  cover
සුදු අරලිය... cover
CAFE 20 | ONGOING  cover
Unconditionally OR ကိုးရောင်ခြယ်အနမ်းပန်း(Ongoing) cover
- අධිමාත්‍රා - cover

ආතුරයා || Tk Nonfic

57 parts Ongoing

ලදු කැලෑව මැදින් වැටුනු අඩි පාර කෙළවර වුනේ මදක් ඉඩ කඩ සහිත භූමි භාගයකින්. තවමත් වල් පැලෑටි නොවැවුනු පොළවයි කෙලවරකට වෙන්න එක මත එක ගොඩ ගසා තිබූ මානා පදුරු වලිනුයි පෙනුනේ කවුරු හරි ළගදි එතන සුද්ධ පවිත්‍ර කර ඇති බවයි. පුදුමයෙන් අවට බැලූ මුතූගේ ඇස් දෙක කුඩා පස් කණ්ඩියක් උඩ මලානිකව දැල්වෙන පහන ලග නතර වුනා. බැලූ බැල්මට ඇදිනීමට අපහසු වුනත් විමසිල්ලෙන් බැලු විට එය සොහොන් කොතක් බව අදුන ගන්න එක අපහසු දෙයක් වුනේ නැහැ. පහන් ආලෝකය වැටී ආලෝකමත් වූ පරණ අබලන් කොන්ක්‍රීට් පුවරුව වෙත මුතූ ලංවුනේ කුතුහලයෙන්. කඩතොලු වුනු අකුරු වලින් පුවරුව මත ලියවී ඇති නම හරියට කියවගන්න බැරුව එයා දෙතුන් පාරක්ම ඇසිපිය සැලුවා. ටික ටික මද ආලෝකයට ඇස් හුරු වෙද්දී පලකය මත ලියලා තිබුනු නම දැක්ක මුතූ පොළව උඩට ඇදගෙන වැටුනේ ඇග අඩපන වුනු හැගීමකින් වෙව්ලුම් කද්දී. ' අභිල්‍ය අවිරාධ ' සොහොනේ කොටලා ත