Sen Olmadan Asla

Onu ilk kucağıma aldığımda içimi öyle bir huzur kapladı ki bu hissi daha önce kimse yaşattıramamıştı bana.Benim di o artık.Benim kızım dı.Herşeyiyle herşeyim di.Sarı saçları kıvır kıvırdı.Mavi gözlerini kocaman açmıştı.Belki babası olmayacaktı ama ben ona hem annelik hem babalık yapardım.Kırmızı dudaklarını büzmüştü şimdi de sebepsiz yere yoksa babasının olmayacağından bahsettiğim için mi kızmıştı bana.Sıkıca sarıldım ona,sımsıkı.Kimsemiz yoktu bizim birbirimizden başka.Onun ne kadar güzel olacağını biliyordum büyüyünce.Ne canlar yakardı güzelliğiyle belki.Ama kimse onu benim kadar çok sevemeyecekti.