Status: Single to In a Relationship?!

Reads 155
Votes 3
Parts 3

Reads 155
Votes 3
Parts 3

Naniniwala ka talaga sa love?! 

I mean, totoo?! 

Kasi ako, hinde. Hinding-hindi ako magpapaloko sa love.

Ang nanay ko nga ay naloko ng tatay ko e.

Oo broken family kami. Pero kahit na ganun. Kahit na hindi ko nakilala ang tunay kong ama. May umako pa din ng responsibilidad nya. Kaya dama ko pa din ang buo at masayang pamilya.

Sabi din nila na totoo din daw ang "Love at first sight" pero bakit nung nakilala ko ang lalaking yun ay parang napaisip ako na hindi naman talaga.

At ang mga taong naniniwala tungkol sa pagibig ay ang mga taong disperado. Ang mga natatanging taong naniniwala sa FAIRY TALE na kung saan nanyayare lang naman sa isang Istorya mula sa Walt Disney.

Tignan mo yang sila Cinderella, Snow White, Aurora, Bell, at ang isdang may pulang buhok na si Ariel, kung ikukumpara mo ang mga princes nilang 5 ay pare-pareho lang ang itsura at pare-parehong prinsepe pati na din ang pag-asta. Isa lang ang ibig sabihin nun. Nambababae ang prince nila. Biruin mong pagsabay-sabayin sila?

Nagtataka lang ako kung bakit may mga lalaking nanloloko? Ano bang mayroon dun? Trip lang nila? Pustahan? Ano, yung katawan?! Bakit ang hilig nilang magpa-iyak? Lalong-lalo na ang mga kababaihan? Sana kasi kaming mga babae nalang ang naging mapanakit-damdamin, para malaman nila ang pakiramdam.

ANSAKIT KAYANG MALOKO. LALO NA NANG TAONG MAHAL MO, PINAGKATIWALAAN MO NA HALOS PATI NA ANG KALULUWA MO AY IPAMIGAY MO. SANA KASI ANG PAGIBIG AY NASUSULAT LANG GAMIT ANG ISANG LAPIS UPANG MADALING MABURA BAGO PA MANYARE ANG MASASAKIT NA EKSENA.

Pero sabi nila na hindi daw ako magiging masaya sa ganitong sitwasyon. Ang sitwasyon na hindi ako naniniwala sa salitang "Love". Kaya sino kaya ang mabaet at perpektong lalaki ang magpapabago ng paningin ko?All Rights Reserved

Table of contents

3 parts

Content Guidelines

You may also like

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.

More details