İntihar; hayatın tekmeler attığı bir ruhun kurtuluş için yaptığı pes edişti. Hayattan sıkı tekmeler yemiştim ama asla intiharı düşünmedim. Gözlerimi kapattım. Evrenin benimle ilgili bilmediği bir şey vardı. Ben pes etmeyi bilmezdim. Sonsuzluğa adım attığım anda çok güçlü bir rüzgar beni kucaklamıştı. Midem aşağı düştüğüm için çalkalanıyordu. Ve bir ses kulağıma doldu. Hiç duymadığım bir ses. İçimi ürperten bir ses. Sanki dünyadaki tüm kötülükler toplanıp bir ses oluşturulmuş gibiydi. Sese kulak verdim. Ama sadece tek bir kelime söylüyordu. Bir sıfat... "Hırsız." ** Elmacık kemiklerinin üzerindeki kırmızı ters hilal şekli... Aymira' nın kendini her zaman ucube olarak görmesini sağlayan şeydi. Kendini bildiğinden beri oradaydı ve bazı geceler onun parladığına şahit olmuştu. Kimse ona inanmıyordu. Onların gözünde bir deliydi. Ama gökyüzünün diğer günlerden daha karanlık olduğu bir gece, zihnindeki ücra köşelerden çıkan tozlu anılar onu sarmaya başlamıştı. Artık kim olduğunu biliyordu. Nereye ait olduğunu, o işaretin anlamını ve cennete mi yoksa cehenneme mi layık olduğunu... O Kırmızı' nın güçlerini çalmıştı. O bir hırsızdı. Ve hırsızlar Leza' yı hak ederlerdi.