Sarılsak Geçer mi?

Hangisi daha zordur? İçinde fırtınalar koparken bedenini kahkahalar atmaya zorlamak mı? Yoksa ağlamamak için gülmeye zorlamak mı?
Sefil bir hayatın içinde yaşamakla beraber kötü anılarının sürekli aklına gelmesi kadar berbat ne olabilirdi?
Peki ya her şeye rağmen güçlü olmaya çalışmak?
Belki de bunların hepsine iyi gelecek bir şey vardı belki de. Sarılmak.
~~~~~~~

"Ee şey pardon sarılabilimiyim?" Şaşkın şaşkın yüzüne baktım. Aniden sarıldı. Ağlamaya başladı. Ben de sarıldım destek vermek için. Hiç tanımadığım biriyle sarılıyordum. "Biliyormusun?" Diye fısıldadı kulağıma. "Babam beni hiç sevmedi."