Gökler seni yazarken, öyle bir dünyadaydım ki...
Saniyeler hatıraları kıyısızlığa vururken, bir yerde kendimi anımsamaya çalışmak vardı.
Her şey geçiyordu, kendisinden. Göç eden melankoli bulutuydum artık. Artık ölmek yetmiyordu. İşte bu noktada yeniden sevmek başladı. Çünkü sevmek, ölümü aşmamı sağlayan tek yoldu. Seni kendime çektiğim, yılların ruhunda buluşması. Ne de olsa bizim hikayemiz bir başkaydı.
Kendi içinde özgür olan, kendi içinde birbirine bağımlı ve mahkum.
Ne duruyorsun ölüm... Artık bizi kavuştursana...
Kudret Alkan
"NEEEEEE" meltem teyzenin bağırmasıyla koltuktan sıçradım
"Bir dakika bir dakika, ben şimdi doğrumu anlıyorum. Adamın biriyle tüm gün boyunca gezip tozup eğleniyorsun hatta ve hatta gecesinde çocuk yapabilecek kadar yakınlaşıyorsun ama sabah kalktığında adam ortalıkta yok ve sen yattığın kişinin adını bile bilmiyorsun " evet sanırım bige güzel bir şekilde özetlemişti
İlk 10 bölüm aynı anda atılmıştı.