Moje marzenia....
  • Reads 70
  • Votes 21
  • Parts 7
  • Reads 70
  • Votes 21
  • Parts 7
Ongoing, First published Aug 15, 2016
Nie chciałam tego pisać bałam się jak inni na to zareagują boję się że niektórzy mnie wyśmieją...ale stawiłam  temu czoło! Ale prosiłabym o wyrozumiałość każdy wie że to tylko zwykle marzenia ale dla mnie są bardzo ważne bo bez nich nie miałabym emocji....
All Rights Reserved
Sign up to add Moje marzenia.... to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Mate cover
PÓŁ KRÓLESTWA - MIŁOŚĆ / SMOKI / WAMPIRY [18+] cover
Krwawy Książę cover
Miecz Głębin cover
To deny the route cover
Dziedzictwo Krwi {Hyunlix} cover
Kwiaty na trakcie [fantasy] cover
Okrutne Istoty || Cruel Creatures cover
Dżin cover
Popioły [I tom Smoczych Kronik] cover

Mate

42 parts Complete

- Skąd wiesz? - Wykrztusiła wreszcie, po pięciu minutach pustego wgapiania się we mnie. Miała duże orzechowe oczy poplamione jasną zielenią. Były hipnotyzujące. - Ty tego nie czujesz? Mój zapach na ciebie nie działa? Nie masz wrażenia słabości, przekonania, że musisz być przy mnie? Odsunąłem się, uświadamiając sobie, że wciąż zaciskam dłonie na jej kruchych ramionach. Była wychudzona, sweter wisiał na niej jak na wieszaku. Bałem się pofolgować własnym emocjom w obawie, by nie zrobić jej krzywdy - tak nie powinno być. Wilk powinien być silny. - Gdy spotykasz Mate, doskonale zdajesz sobie z tego sprawę. Dziewczyna odsunęła się ode mnie jeszcze o kilka kroków. Ciężko usiadła na kanapie, którą wcześniej to ja miałem nieprzyjemność zajmować i objęła się ramionami. Dlaczego wydawała się przy tym taka załamana? W końcu ku mojemu wielkiemu zdziwieniu parsknęła krótkim, trochę histerycznym śmiechem. Parsknęła śmiechem! - Bardzo ci współczuję - rzuciła. - Ty chyba naprawdę nie wiesz kim jestem.