G: Herşeyin asıl başlangıç noktası bir Beyaz gül
E: Hayır herşeyin asıl başlangıç noktası Mavi Gül
Doğrusunu söylemek gerekirde herşeyin asıl başlangıç noktası küçük bir çiçekçi dükkanı desem inanır mısınız?
****
Açıklama yapmak yada poetik yazılar yazmak benlik bir iş değil, bu yüzden kitabı o an hissettiğim şekilde yapmaya kara verdim
Mucize sonucu tekrardan hayata gelen kız , peşinde doktorlar ve bulaştığı tonca bela
"Tüm bu dünya yok olurken, hayata tekrardan bağlanmak sizce nasıl bir duygu ?, çevrenizdeki herşeye tekrardan merhaba demek , aynı bendende , aynı tepkilerle fakat daha savunmasız , daha güçsüz bir şekilde
-Dünyada kalmak korkalar içindir , fakat pes etmek te sizi korkak yapmaz mı ?
Bizim hikayemiz yağmurlu , karlı yada karanlık bir gecede başlamadı ,kitap karakterleride filim yıldızları gibi değil ,
Okuycağınız kitap wattpad camiyasının en güzel , yada en masum kitabı olucakta demiyorum çünkü kitabın göbek adı 'bela" hemde sürekli olanından
Birgün herşey durucak , insanlar , hayvanlar , herşey , ve herkes gökyüzüne bakıp ölmeyi bekleyecek, son nefesinde de isyan edenler yada hayatını mutlu bitirenler olucak peki ya sizce dünya dahil yok olasa tekrardan hayata gelmek nasıl bir duygu olurdu ?
Gerçek ailem kurgusu!!!
Hep iyi kız tarafından okuduk hikayeleri. Kız iyi niyetiyle yaklaşır ancak ailesi hep ona karşı kötüdür. Karıştırıldığı kız kaldığı ailede travmalar bırakmıştır ve asla sevilmez. Ana karakter kız da bu önyargıları kırmak için çabalar.
Şimdi hikayeyi biraz tersine çevirsek? Kötü sandığımız o kızın gerçek ailesini bulmasını okusak?
Simay Naz Akgül sandığınız o kötü kız. Bu da onun hikayesi.
🤍
"Yaptığın son şey seni bizden kopardı. Her şeyinle seni kabul etmeye çalıştım ama olmadı! Durmadın, her seferinde daha fazla canımızı yaktın!" diye bağırdı annem. Gerçi artık annem değildi değil mi?
"Ben kısasa kısas yaptım hep! Çocukların bana nasıl geldiyse onlara öyle gittim!" Anlamıyordu. Onların yaptıklarına karşı üç maymunu oynuyorlardı.
"Bu yüzden öz kardeşimizi istiyoruz!" Daha fazla izleyici kalmak istemeyen Çınar annemle arama girdiğinde bakışlarım onu buldu. Öz aileme beni kötülemişti değil mi? Bu yüzden rahattı. "Eşyalarını aldın, defol artık evimizden!"
🤍
"Alışkın olmayabilirsin ancak zamanla alışacaksın." dedi arabayı durdurduğunda. Hemen önünde durduğumuz sarı renkli duvarlara sahip evi gösterdi. "Evine hoş geldin kızım."
"Kızım diyorsunuz," dedim evden gözlerimi çekmeden. Ona benim hakkımda hiçbir şey anlatmamışlar mıydı? Nasıl bu kadar içten ve samimiydi bana karşı?
"Başka ne diyeceğim?" dedi şaşkınlıkla. "Kızımsın sen benim."
"Benim hakkımda size anlattıkları şeyleri biliyorum," bakışlarım ona döndüğünde göz göze geldik. "Bana nasıl güveniyorsunuz?"
"Güvenmiyorum." dedi açıkça. "Ancak güvenmek istiyorum. Bu yüzden söylenen her şeye kulak tıkadım ve seni buraya getirdim."