Şu an bir uçurumun kenarındayım... Ellerimi yanıma açmış hayatımın boktanlığına ağlıyorum... Gerçekten dünya ne kadar boktan bir yer böyle... Ölmek istiyorum. Gerçekten şu an bu uçurumdan atlayıp hayata ebediyen gözlerimi kapatmak istiyorum. Bundan huzurlu bişey var mı ki zaten?? Yok. Hiçte olmadı benim yaşamımda.henüz 22 yaşındayım ve hayattan bıktım. Ama siz şimdi bana ne oldu? Neden ölmek istiyorum merak ediyorsunuzdur. Öncelikle ben Kendimi tanıtayım. Adım Derin Ateş söylediğim gibi 22 yaşındayım. Size şimdide hayatımı anlatayım ki beni anlayın. Ben ailemi hiç görmedim ben doğarken annem ölmüş babamda parasızlıktan bana bakmak istemeyip yetimhaneye vermiş. Ben kendimi bildim bileli yalnızım arkadaşlarım beni pek sevmez nedense zaten yetimhanedeki çalışanları söylemiyorum bile sürekli azar ve dayak vardı. Bundan 7 sene önce yetimhanedeydim yine bir sabah uyandığımda arkadaşlarım bana sataştı henüz 15 yaşındaydım ama hiç kavga etmemiştim. Sonra kavga büyüdü biri bana vurdu yere düştüm sonra diğeride vurunca gücümü toplayıp kalktım ve bende onlara vurmuştum. Tabii suç yine bana kaldı ceza almıştım bu gece gidilecek tiyatroya gidemiycektim sonra akşam oldu kocaman yetimhanede tek başımaydım korkuyordum ve dışarıyı istiyordum. Burdan çıkmak istiyordum. Aslında burdan kaçmak istedim. Aklıma gelen bu fikri ilk başta geri çevirdim fakat artık dayanamıyordum. Sonra düşündüm burdan kaçmam için tek engel Ahmet amca onuda geçersem burdan kurtulurdum. Ve hemen üstümü düzeltip fikri uygulamaya başladım. Odadan sessizce çıktım koridoruda geçtim bahçeye çıktım.Ahmet amaca uyuyordu kulubede bu saatlerde arka bahçenin kapısı kilitli olsada üstünden atlayabilirdim ve düşündüğüm gibi kilitliydi bende turmanıp üstünden atladım işte herşey o gece başladı...All Rights Reserved