Mutluluk Kırıntıları
  • Reads 33
  • Votes 15
  • Parts 1
  • Reads 33
  • Votes 15
  • Parts 1
Ongoing, First published Aug 19, 2016
Her mutlu şeyin bir sonu vardır. Hiç beklemediğin bir anda sonsuzluğa düşemişcesine... Öyle alçak, öyle savunmasız, öyle kimsesiz kalırsın ki ... Ruhun bin parçaya ayrılır. Param parça olan ruhunun parçalarında oluşan yansımanı görür acırsın kendine. Belkide gülersin acizliğine ... 

Tam her şey bitti derken Ölüm için yaşarken umut bulur seni. Tutar elinden kurtarır kirli olan dünyandan. bu da hayatın sana oynadığı iğrenç oyunlarında birtanesi.

Ailesini her şey çok seven ve annesi babası ve küçük kız kardeşiyle mutlu sıradan bir hayatı varken ailesinin   geçirdiği trafik kazasında kimsesizliğe sürüklenir. o gün ölmediği için yaşadığı her dakika her saniye boyunca acır kendine .ailesini kaybettikten sonra ruhsuz, asosyal, içine kapanık biri yeniden doğar içinde . 1 yıl boyunca isminden bile nefret ettiği yetimhane denen yerde her gün ölmeyi bekledi. 

Tam bir yıl sonra hayat ilk defa mutlu olması için bir sebeb sundu Yeni Bir Başlangıç.
All Rights Reserved
Sign up to add Mutluluk Kırıntıları to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
DÖRT ÇEYREK cover
Haseki +18 cover
Alev (Kadın Asker) cover
TAKINTI  cover
Nerdesin Kayla? - (Gerçek Ailem) cover
Acımasız Ağa(Tamamlandı✓) cover
MİHRİMAH/ Yarı Texting  cover
ALACAKAN cover
NEFES (+18) cover
Yüzbaşı'nın komşu kızı =texting= cover

DÖRT ÇEYREK

27 parts Ongoing

Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi. Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi. Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi? İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri. Mumlar üfledim, dilekler diledim. Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim. Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim. 🏀 "Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?" "Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."