Evin mutfağındaydılar,ortalık yerde...tutku yu kolundan sımsıkı yakaladığı gibi tezgaha savurdu..içerde çalışanların uzaklaşmasını bile beklemedi
-lanet olası ütücü...bu ne? Bunları sormadan nasıl alır giyersin? Çelik'ten parmaklarıkolunu sıktıkça sıkmaya başladı.-çıkart... Çıkart çabuk..ben seni parçalamadan..Sen kimsin?
Kimsin?......koca sesiyle öyle bir bağırdı ki kızındudakları titremeye başladı
Özel birine ait ,özel yapım terliklerdi...anlamıştı
Usulca çıkartmaya çalışırken, yeniden kabaca silkeledi...
Daha da tutamadı kız ...
Ağlaması onu daha da fazla kızdırdı
Sus...sana sus dedim...
Ameliyat yeri fena halde zonkluyor...
-bıktım senden , bu edalarından, densiz vecüretkar hallerinden.Sen kendini ne sandın...
Evin hanımına ait eşyaların sen anca tozunu alırsın
-öz...
-sakın...sesini bile duyurma bana..o etrafını cezbetmek için savurduğun saçlarını ,o acaip kılıklarını ,tuhaf kokunu da al...defolup git....