Sildim SENDEN kalan izleri de, bir dokunuşun kaldı TENİM' de...
****
Kayboluyordum. Bu koku, bu ten beni bambaşka diyarlara götürüyordu. Kalbim göğüs kafesimi zorlarcasına çarpıyordu. Şu an hiç tanımadığım bir adamın yatağında ve kollarındaydım. Bu yaptığım şeyin tek bir amacı, tek bir sebebi vardı. Sahi ne demişti metresi olduğum adam?
"Sen yalnızca benimsin, Ecmel!! Bana aitsin!! Benim malımsın!!"
Ben onun malı değildim. Ona ait değildim. Kendimi tuhaf bir şekilde şu anda adını bile bilmediğim, kollarında olduğum, huzur kokan adama ait hissediyordum.
Sil İzlerimi adlı ilk hikayedir. Tüm hakları saklıdır.
|| Mardin'den Kaçış Serisi: I ||
* Kurgu ve isimler değiştirildi.
"Bazen evler, dört duvar olmaz."
Kadın küçücüktü fakat adamın kalbinde adamdan bile daha daha büyük bir yer kaplamıştı.
Bunu kabul edemiyordu adam. Kırıyordu döküyordu ama bunu kabul edecek kadar cesareti yoktu.
Çünkü karşısında gördüğü küçücük kızı hayatına alırsa onun tüm masumiyetini, içinde sönmeyen ateşle yakacaktı.
* Cinsel içerikli sahneler vardır.
*Kapak tasarım şahsıma aittir *