«Τωρα φερε τις παντοφλες μου»πεταει στο ακυρο
«Οριστε?»
«τι δεν καταλαβες?»ρωτησε σαν να ειπε κατι τελειως φυσιολογικό
«Από ότι βλεπω αγορακι , χερακια εχεις ,ποδαρακια εχεις ,ματακια εχεις ,ενταξει τωρα και ανυπαρκτο εγκεφαλο εχεις αλλα δεν νομιζω αυτό να σε σταματησει από το να πας να παρεις τις παντοφλες μου»
Με κοιταξε και τα ματια του σκοτείνιασαν
Με αρπαξε από το χερι και με κολλησε στο τοιχο
Πρεπει να με κοιταξει γιατρος ,παλι ενιωσα ηλεκτρισμο
«Μην με ξανα πεις ετσι»γρυλισε
Φοβηθηκα αρκετα μπορω να πω κ
«Θα σε κανω να μετανιωσεις πολύ ασχημα αν το ξαναπεις» και ξεκουμποσε τα δυο πρωτα κουμπια από το πουκαμισο μου κανοντας με να καταλαβω τι εννοούσε
«σε συγχωρω όμως ,μονο και μονο επειδη εισαι καινουργια σε αυτά .Θα εισαι η προσωπικη μου βοηθος ,η σκυλα μου ,θα περασουμε πολύ καλα εμεις οι δυο »
Η ιστορία έχει να κάνει με το εξής πάμε και ένα παράδειγμα
Μπαίνω μέσα στο σχολείο μόλις με βλέπει αρχίζει να μου μιλάει, τον προσπερνάω αγνοώντας τον, όμως ούτε σήμερα δεν ήταν η τυχερή μου μέρα....
Με σταματάει καθώς αρπάζει το χέρι μου με δύναμη και με γυρίζει για να τον κοιτάξω.
Ο πόνος στο πρόσωπο μου έκανε την μορφή του...
"Τι έγινε Emma μας έφυγε η μιλιά σαυριτσα;"
Δεν τον κοιτάω , το κεφάλι μου είν' σκημενο προς τα κάτω για μια ακόμη φορά...
"Όταν μιλάω θα με κοιτάς!"
Φωνάζει και μου σηκώνει το κεφάλι για να τον κοιτάξω..
Τον κοιτάω αλλά δεν τον κοιτάω με αθώο βλέμμα αλλά με θυμωμένο βλέμμα...
" Ωωω μωρε η Emma θύμωσε παιδιά! "
" Άσε με επιτέλους ήσυχη"
Τον κοιτάω και τραβάω το χέρι μου από το κράτημα του και φεύγω
Με κοιτάει χωρίς να περιμενει αυτό που έκανα μαζί και όλα τα παιδιά που ήταν γύρω μας..
🥇 #Player - 10/11/20
🥇 #Shygirl - 05/05/20
🥈 #BadBoy - 05/10/20