Aşk Yanında

Yeni bir taşınma olayıyla karşı karşıyaydım. Gitmek istemiyordum ama kalmakta istemiyordum. Çünkü burda kalmak Bana acı vericekti. En Güvendiğim İnsanla ve Sevgilimin birlikte olduğunu görmek... Bu benim için fazlaydı çok fazla hemde. Kalbimin parçalarıyla gidiyordum bu yerden! Birdaha hatırlamamak için, Görüp, duymamak için gidiyordum.

AMA GİTTİĞİM YERDE NERDEN BİLEBİLİRDİM Kİ

İLK AŞIK OLDUĞUM KÜÇÜK ÇOCUKLA KARŞILAŞMAYI,

İLK ÖPÜCÜĞÜMÜN ALINMASINI,

BU KADAR ÇOK SEVMEYİ,

EN ÇOKTA BU KADAR SEVİLMEYİ BEKLEMİYORDUM.

Gerçek arkadaşlıklar! Gerçek bir Güven! Gerçek kahkahalar! ve En çokta GERÇEK BİR AŞK!

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

"Gözlerini aç Tamay! Aşk Yanımızda, kör olma bu kadar. Küçükkende böyleydin sen, hiçbir şey anlamıyorsun. Herkes anladı, bir sen anlamadın be güzelim!" Poyraz bu şiddetli yağmurlu hava demeden, aşkını itiraf ediyordu! Islak saçlarımı gözlerimin önünden çekip, Onun kusursuz yüzüne baktım. Gözlerimden mutluluk gözyaşları akmaya başladı. Ona sımsıkı sarıldım.

"Beni yine bırakırsan Poyraz, O zaman gerçekten to-toparlayamam." Dedim.

"O zamanda seni seviyordum. Şimdide seviyorum. Ben senden gitsem bile, Seni Sevmekten vazgeçmedim Dünya Göz." Dedi Poyraz.

"Aşk Yanımızda" Dedim ve ondan ayrıldım. Poyraz gülerek Beni belimden tutup, kendine çekti ve etrafında, 2,3,4 sayamadığım kadar çok döndürdü. Durduğumuzda ise bırakmadı Beni.

"Aşk Yanında" Dedi. Vücutlarımız birbirine bağlandığı an'ı yaşıyordum şu an. öyle anlamlı, öyle güzeldi. Kalbimin atışları, bu yağan yağmura karışmak istiyordu âdeta. Kafamı kaldırdığımda ise gözlerime derin derin bakmaya başladı.

"Bu Satürn kafalı, Dünya göz'ü çok seviyor" Dedi ve Dudaklarını dudaklarıma örttü.