Sevmek miydi onun suçu? Ve ya nefes almak? Aldığı nefes bile ona haramken yapılan bu acımasızlıkta neyin nesiydi? Peki onun oksijeni olan genç delikanlı küçük kızı yaşatması gerekirken, her saniye öldürmesine denmeliydi? Bir insanın kendi cehennemin de yaşaması mümkün müdür? Yalanların kurduğu bu cehennem de kendi kendini ateşe atmak, sadece ruhu ve bedeni yaralı olanlara özgüdür.
Ve yine gece,
Kulaklarımda sessiz çığlıklar
yankılanırken,
Gözlerimin daldığı her yerde,
sana benzeyen izler var...
Yayınlanma tarihi: 02.07.2017
Ben seni seviyorum...kardeşimden farksız o hem 5 yaş küçük...ufaklıkla ne işim olur...
Dizlerimin üzerinde eğilip kapıya biraz daha yaklaştım..
-Bin gönlüm olsa birini vermem.. Benim gözüm sadece seni görür... Hem görmedin mi erkek çocuğundan farksız.. Kıskanacağın son kişi bile değil...
Titreyen dizlerimle ayağa kalktım... Perdeyi araladım.. Balkona çıktım.. Semih gelen sesle başını bana çevirdiğinde.elinde telefon öylece kaldı... Gözlerine baktığımda anlamıştı onu duyduğumu.. Balkonda duran kitabımı aldım ve tekrar içeri girdim... Kapıyı kapatıp perdeyi çekmeden son kez yüzüne baktım..
Ve o perdeyi kapattıktan sonra yıllarca onun olduğu tek bir gün açmadım...