Doruk.. Adın ağzımın içinde duran bir jilet. Çevirdikçe kanatıyorum kalbimin içini ve intihar teşebbüsüne dönüyor damarlarımda. Dokunsalar parçalara ayrılacağım, dişlerimi sıkarak içime attığım şeyleri ortalık yere kusmak istiyorum, yırt at beni orta yerimden ki ben kendi ellerimle kendimi parçalamayayım! Ellerim titriyor ve ben bu titreyen ellerle hayatın neresinden tutunacağımı bilmiyorum. Tutsana ellerimden(ama tutmazsın biliyorum) ve alsana içimdeki hüzünlerimin ruhumdaki dağılmışlık hissini. Ellerin dedim de sahi zaten enkazdım neden içimde kendini, kendi ellerinle yıkıp enkazıma birkaç parça daha ekledin.. Bu yanık acısı ne ki? Sen bir kadının tutunmaya çalıştığı, tutulduğu ama tutunamadığısın.. "YARINA GEÇERDİ BELKİ. AMA BUGÜN CİĞERİMİ SÖKÜYOR.."