Yakında... Geliyor...
Kişiler isimleri
Kerem Bursin : Poyraz
Poyraz,küçük yaşlarda ailesini kaybetmiştir.Yetimhaneden şuan ki,koruyucu ailesi evlat edinmiştir.Küçüklüğünde çok kötü olaylar yaşamış ve yıllar sonra tekrar yaşayacaktır. Küçüklük arkadaşı hiç yoktu.Ancak onunla sadece küçük şirin bir kız rkadaşlık yapar onu dışlamaz onu sever ve iyi davranırdı. Bu kızın ismi ise Mira:Cara dır. Poyraz , Mira yı hiçbir zaman unutamamıştır poyaz ile iletişimini kesmişlerdi. Ancak poyraz mirayı aramakla kararlıdır ve hayatının sonuna kadar onu arayacağına söz vermiştir. Poyraz mirayı bulduğunda hayalkırıklığı na uğrar. Poyrazın ezeli düşmanı ise Ali:Onur Tuna dır her birbirlerini gördüklerinde ali mutlaka kavga çıkarırdı. Ama komik olan şey ise komik değil aslında acayip tuhaf olan şey ise; poyrazın profosyenel box hocası olmasına , hiç kavga etmemesi lazımdı ve sadece iki kavga hakkı kalmıştı. Ali ise bundan yararlanıyodu. Poyrazın kardeşi en yakın arkadaşı şuan ki , emir:murat ceylan dır murat sevdiği insanlara karşı iyi kalpli,eğlenceli,komik fakat sevmediği kişilere karşı son derece kötü ciddi ve acımasızdır emir ile diyalok kuran tek kişi poyrazdır emir ile iletişim zordur. Cara nın BFF si Barbara: Hande hande nazik iyi kalpli sıcak kanlıdır buğra : yusuf çim ve oğuzhan : berk atan çok yakın arkadaşlardır cinayet,, hırsızlık gibi şeylere merakları vardır ve başları çoğu zaman derde girer . Ancak onlar herzaman çözüm yolu bulurlar ve bu merakları yüzünden iki sene ikiside sınıfta kalmışlardır. Hande erçel : hacer dir ve hacerin en yakın arkadaşı zehradır. Aliye aşık olan kız, Ceyda Ateş : Deryadır. Yakında... Arkadaşlar bu benim ilk kitabım özeti gibi bişey bu hepinizin çok beyeniceğinizi düşünüyorum. Şimdiden,Teşekkürler...
"Ama bilmelisin; Sarraf tüm değerli taşları satar, bir tek Yakut'u kendine saklar."
-
Birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı ve korkup uzaklaştığımızda bağımızı yitirdik.
Geri döndük, kazanacağımızı sandığımız her an kaybederek inancımızı yitirdik.
Birbirimizi yitirdik.
Kendimizi bitirdik.
Ve geriye, birkaç hatıradan başka hiçbir şey kalmadı; ama onları da anımsayamıyoruz.
Çünkü çok sevip de yine yenilmekten korkuyoruz.
Fakat onsuz bir savaşın galibi olmak fazlasıyla vahim,
bu yüzden onu sevmek-
Unutmamam gerekli; birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı...