Saat tam yarımı vurduğunda herkes gitmişti ve odada yalnız ben kalmıştım. Karanlıkla baş başa kalmak ve benliğimle yüzleşmek kadar korkunç bir şey olamazdı. İnsanın aslında sandığı kişi olmadığını öğrenmesi... İşte bu... Kelimelerin ağzımdan çıkmakta güçlük çekiyordu, konuşma kabiliyetimi kaybetmiştim. Sanki ölmüşüm ve ruhum bedenimden ayrılmamak için direniyor gibi hissediyordum....
3 parts