Ik ren de grote tuin in. Ze komen achter me aan. Ik was altijd onhandig zoals toen ik over een hoge drempel moest stappen maar ik struikelde toen had ik mijn rechte knie verrekt en vooral in weg vluchten. Ik struikelde over mijn eigen voeten. Ik struikelde echt over mijn eigen voeten. Ik viel op de grond. Ze pakte me vlug. Ik probeer me uit hun greep weg te komen. Er word een doekje voor mijn mond gedaan. De witte jongen fluisterde "ruik maar mydria. Ik weet dat je niet lang je adem in kan houden." Ik wist dat hij gelijk had. Ik moest ademen en dat deed ik. Langzaam viel ik weg en zag alleen maar zwart om me heen. Mydria underwood wist niet wat met haar gebeurde. Ze wilt nog alleen maar ontsnappen uit de witte hell. (Ik doe de bijnamen in het Engels) ©Wolf_and_unicornAll Rights Reserved